Lieve allemaal, 2 weken, en een heleboel beleveningen en kilometers verder! Beginnen bij het begin lijkt me verstandig. Het laatste verhaal was geschreven in St. Lucia, daar hebben we verder niet heel veel meer uitgespookt dan eten, drinken en slapen. We zijn nog een dagje door het wetland park gereden waar het dorp in ligt, erg mooie natuur helaas niet veel spannende dieren op een paar nijlpaarden na. Na de paar dagen relaxen besloten we om door te rijden naar Sodwana Bay, hier zouden we gaan kijken of we ons duik brevet konden bemachtigen. In het kleine plaatsje worstelden we ons via een behoorlijk lange zandweg vol met takjes en kuilen naar het hostel. We werden vriendelijk onthaald door de gastvrouw en kregen een lief hutje toegewezen. Ze konden waarschijnlijk ook de laatste 4 buitenwater duiken voor ons regelen. Perfect! Het bleek later wel dat het nogal duur was.. Helaas! Maar na enig onderzoek bij de vele duikscholen in Sodwana Bay vonden we een geschikte prijs. Meteen de volgende 2 dagen volgeboekt met de duiken! Het was het weekend van de rugby wedstrijd van Zuid Afrika tegen Wales  die om 10 uur 's ochtends begon door het tijdsverschil in Nieuw Zeeland waar de world cup word gehouden. Dus wij om 10 uur in de kroeg rugby kijken, mooie ervaring! Ze zijn hier ook behoorlijk fanatiek! Toen werd het de volgende dag en mochten we om 8 uur klaar staan voor onze eerste buitenwaterduik in de Indische Oceaan. Spannend! Op het strand werden de spullen klaar gezet en we werden kort verteld wat de bedoeling was en hoe het zou verlopen. Toen de boot in het water duwen en daar gingen we, stuiterend op de golven richting '2 mile reef'.  Er waren nog een paar anderen mee die meer ervaren waren. Alles ging heel snel en voordat we het wisten vielen we achterover het water in. Klaar? Ja! Oke naar beneden! En we gingen! Maar niet voor lang, ik raakte helemaal in paniek! Doet mijn lucht het wel? Mijn oren doen zeer! Aaah! En ik was weer boven.. Gelukkig kwam er snel een instructeur naar me toe die me gerust stelde. Ik had niet verwacht dat ik weer onder ging want ik was doodsbenauwd! Maar gelukkig ging ik wel weer en het was fantastisch! Jorn was ondertussen doodkalm onderwater op mijn aan het wachten. De eerste duik was een ontdekkingsduik en het was allemaal behoorlijk indrukwekked. Al het koraal en de vissen die om je heen zwemmen. De tweede duik was na een pauze van ongeveer een uur waarin we uitgeteld op het strand lagen. Het ging deze keer iets beter, alleen moest ik wel zeer rustige aan naar beneden ivm mijn oren. Wederom een mooie duik, het onderwater leven is zoiets moois! En toen we na ongeveeer 40 minuten weer boven kwamen waren daar in een keer 2 walvissen! En ze sprongen! Wauw! Kon het nog beter? Jawel, want de volgende duik zagen we een zee schildpad rakelings langs ons zwemmen! En in de 4e en laatste duik een enorme school gele vissen. Super! Onderwater moesten we een paar opdrachten doen voor ons brevet maar dat stelde niks voor. Op de boot was het nog wel even worstelen met de enorme golven, jorn werd een beetje zeeziek en heeft even goed gekotst in het water. Maar dat mocht uiteindelijk de pret niet drukken want we hebben ons brevet in de pocket. Nu kunnen we overal waar we maar willen ter wereld duiken! Sodwana bay was niet een plaatsje waar veel meer te doen was dan het duiken, dus we reden snel door naar Hluhluwe (uitgesproken als sesloewe). Daar wouden we graag een safari doen door het Hluhluwe Umfolozi park. Bij het hostel aangekomen kon de eigenaar ons snel vertellen dat het prima te doen was door met onze eigen auto door het park te rijden. Dus meteen de volgende dag in de auto en gaan met die banaan! En het was het waard! Vlak nadat we het park in reden stuitten we al meteen op een groep zebra's en giraffes, super dichtbij! Het park was een stuk mooier dan het Kruger (lees; minder asfalt, mensen en mooier landschap). Al snel kwamen we ook flink wat neushoorns tegen! Zelfs een familie langs de weg, papa mama en kind lagen lekker te soezen. Toch even wat anders dan dierentuin Emmen. Helaas geen leeuwen tegengekomen, maar de dag was al meer dan geslaagd door deze ervaringen. De hostel eigenaar had ons verteld dat we in Mtzini een leuk hostel konden vinden als tussenstop voor de volgende plek; Zuidelijk Drakensberg. Dit hostel was niet helemaal wat we er van verwacht hadden. De kamer was alsof er in geen jaar mensen waren geweest, zo erg stonk het naar schimmel. 's avonds konden ze de volumeknop wel erg goed vinden, en ik kon geen oog dichtdoen door de zware bassen die mijn arme oorschelpjes vulden (ja, zelfs met oordoppen in). Jorn sliep daarentegen zonder oordopjes alsof er niks aan de hand was. Daarom meteen de volgende dag bij het opgaan van de zon op weg via Durban naar Underberg. Onze geweldige hostelgids (coast to coast) leidde ons naar de 'adventure farm' Khotso. Alleen erheen reiden was al een lust voor het oog, het enorme drakensberg gebied staat garant voor dramatische berglandschappen, net zo'n ansichtkaart. De knusse boerderij was een warm welkom. We waren wel weer de enige maar dat maakte niet uit want om ons heen liepen verschillende viervoeters. Een lammetje lag op de bank te chillen, het huispaard kwam gezellig mee kijken bij het koken en dan was er nog fluffy de kat die alles goed in de gaten hield op het aanrecht. De eigenaren waren een beetje ziek maar konden desondanks regelen dat we de volgende dag een sani pass tour konden doen. Met een 4x4 jeep helemaal de berg op, Lesotho in daar een dorp bezoeken, lunchen en dan weer naar beneden. Dikke prima! Dus om 9 uur de auto in, oeps! Paspoorten vergeten! Want Lesotho is een ander land.. Dus het werd half 10 toen we begonnen de Sani Pass te beklimmen. De bestuurder was teven onze gids en vertelde ons gedurende 2,5 uur het een en ander over het gebied en de oorsprong van de pas. Er werd eerst ruil handel gedaan tussen Zuid Afrika en Lesotho, waarbij de handel met ezels van de ene kant van de pas naar de andere kant werd gebracht, hier deden ze maar liefst 2 weken over! Eenmaal aangekomen op 2870m hoogte hadden we een geweldig uitzicht over de bergtoppen van het Drakensgebied. Het dorpje wat we bezocht hebben was een knus hutjes dorp waar ze nog op de ouderwetse manier leven zeg maar. We mochten in een huis kijken waar we de gelegenheid kregen om zelfgemaakt brood en bier te proeven. Het was wel een beetje 'aapjes kijken' en we voelden ons niet helemaal op ons gemak. We kochten daarom maar wat brood van het meisje, want ze zijn bijna afhankelijk van het toerisme daar.. Na de lunch in de highest pub in Afrika vervolgden we onze weg weer naar beneden. Al met al een prachtige 'scenery'. Terug gekomen bij Khotso waar het zo fijn was dat we een paar dagen zijn gebleven, hebben we nog een uurtje paar gereden. Jorn de cowboy op zn bruine ros! Jiiiihaaa! Door de heuvels en met als afsluiter nog een stukje gegalopeerd ook! Toen werd het tijd om door te rijden naar Coffee bay. De eigenaren van Khotso waarschuwden ons voor de slechte weg hiernaartoe, het zou ons minstens 7 a 8 uur rijden kosten! Niet hoor! 4 uurtjes later parkeerden we onze inmiddels niet meer zo witte toyota bij de coffee shack in Coffee Bay. Eindelijk mensen! Het hostel was erg gezellig, en zat vol met andere backpackers. Meteen en warm onthaal met een welkomstdrankje, zonsondergang walk en gratis diner. De biertjes gingen goed met het digitale rekening systeem. Zoals we al gelezen hadden boden ze hier surflessen aan voor slechts 40 rand voor 2 uur, dat is ongeveer 4 euro! Is het niet belachelijk?! Dus de volgende middag maar meteen uit proberen. Wetsuit aan, surfboard onder de arm en de warme (!) zee in. Eerst nog op het droge oefenen; peddelen, handen onder je borst, tenen op het board, opdrukken, sterke been omhoog, andere been in draaien en staan! Toen maar in de praktijk, de surf leraar hielp ons de golf pakken en warempel! Ik stond meteen! Jorn deed het ook al zo goed, en we hadden meteen de smaak te pakken. Na 2 uurtjes meteen maar ingeschreven voor de volgende dag. 's avonds was een nieuwe lading gasten gearriveerd en het was meteen weer gezellig, lekker kaarten met een paar engelsen en de rekening spekken met Savanna Cider en Black Label bier. Erg gezellig! Onder de mensen was ook een Nederlander, Bart. Met hem hadden we ook de surflessen gedaan. De volgende dag stond er een hike op het programma, en wel eentje van 3 uur naar 'the hole in the wall'. Dus de sportschoenen maar aan en een flinke lading zonnebrand op het gezicht. 3 uur door de bergen ploeteren, vlak langs afgronden waar je U tegen zegt. We volgden de zee en zagen een groep dolfijnen. De 2 gidsen hadden nog een opmerkelijk verhaal over een hagedis die kippen op een bijzondere manier schijnt te vangen. Hij gaat met zn kont open zitten waar allemaal teken in zitten die de kippen dan oppikken en dan bam! Kont dicht kip stikt en hoppa een waar feestmaal voor meneer hagedis.. Behoorlijk onsmakelijk.. Snel verder gelukkig door het paradijs. Toen was daar het gat in de muur oftewel 'hole in the wall'. Een ernorme rotsformatie doemde voor ons op met jawel een gat in het midden. Uitgeput snaaiden we eerst een paar tosties weg voordat ik mijn weg maakte om van de klif bij het gat te springen. Door de stroming moest je wel zeker weten dat je goed kon zwemmen anders was het niet verantwoord.. Naja prima waarom ook niet? Dus ik op de klif en hoppa in het water, zwemmen voor mn leven! Terwijl de stroming steeds aan me bleef trekken tot dat er eindelijk een golf kwam en ik weer opgelucht kon ademhalen en mn bikini fatsoeneren. Gelukkig hoefden we niet weer het hele stuk terug te lopen, een auto haalde ons op en de avond zat weer vol met lekker eten en gezelligheid. We waren van plan om de volgende dag Chintsa aan te doen, Bart ging toevallig ook die kant op en we boden hem aan om mee te rijden. Hij wist ook nog 2 meiden (Ashton uit Canada en Oda uit Noorwegen) die ook die kant op wouden en na veel passen en meten kregen we alle bagage te plek en konden we met zn 5en die kant op. Aangekomen bij Buccaneers backpackers stuitte we wederom op een paradijselijk terrein. Vanaf de veranda zag je de zee en de kustlijn, wederom fantastisch! We kregen ons eigen huisje met zn 5en enzo vormde we zoals Bart zo mooi uitdrukte een familie ;) De bus arriveerde en er kwamen weer bekenden van de Coffee Shack binnen. De volgende dag even kanoeen op het strand strunen en toen maar aan de biertjes, omdat we anders Joustermerke hadden gehad ;) Wat resulteerde in aangeschoten volleybal. Van de Noorweegse dame hadden we 's middags al afscheid genomen, die ging door naar Durban. De Canadese Ashton besloot om verder te gaan naar Port Elizabeth, wij gingen die middag richting East Londen. De bekenden van de Coffee Shack reden samen met Bart met ons mee; Richard uit Engeland en Mitta uit Duitsland. In East Londen arriveerde we bij de Sugarschack een hostel direct aan de zee. Wederom een hutje met zn allen, gezellig! Na het eten maar aan de drank, we hadden nu de smaak te pakken. En ja hoor daar kwamen de drank spelletjes al. Toen de drank op was moesten we maar naar de kroeg waar ik op blote voeten de dansvloer onveilig maakte wat helaas resulteerde in een snee in mijn voet (was te verwachten natuurlijk). Het werd uiteindelijke en geslaagde avond. De volgende dag wouden we graag sandboarden maar dat werd het niet meer (kater?!). We reden naar het Lion Park met zn allen. Daar troffen we een soort kinderboerderij sfeer aan maar dan iets heftiger. Ik werd (natuurlijk) in mn gezicht gespuugd door apaca's (soort lama's) een schildpad liep ons bijna omver en we kwamen oog in oog te staan met een cheeta. Hij spinde en miauwde vriendelijk wat je bijna deed denken dat je het beest kon aaien. En natuurlijk het was een lion park, leeuwen! En niet zomaar leeuwen, nee leeuwen welpjes! En we mochten ze ook nog aaien en erbij in de kooi zitten om met ze te spelen! Wauw, wat een ervaring! Jorn leek een soort band te hebben en bij mij hingen ze al meteen in mn trui. Maar wat gaaf! De grote leeuwen waren ook vertegenwoordigd en we mochten zelfs meemaken dat ze een nummertje maakten ;) Aan de andere kant waren een paar bruine leeuwen zich tegoed aan het doen aan een karkas, erg indrukwekkend en shocking tegelijk. Al met al zeker de moeite waard en een van de hoogte punten tot nu toe waren de welpjes natuurlijk. Toen de volgende locatie; Hogsback. We lieten Bart achter in East Londen omdat hij vrijwilligers werkzaamheden had en reden door naar het bergachtige Hogsback. Samen met Mitta en Richard. Dit hostel deed ons meteen denken aan Oostenrijk, de gezamenlijke ruimte lekker opgewarmd met een haardvuur en een zelfde soort sfeer. Misschien komt het ook omdat het hier 's avonds super koud is! Scheelt zeker wel 15 graden met de dag temperatuur. Omdat hier in de achtertuin super hikes beginnen konden we het natuurlijk niet laten om dit te doen. Door de bergen naar een enorme boom en 3 watervallen gelopen door het prachtige woud. De apen kwamen nog even hoi zeggen op de weg terug en aan het eind van de middag zagen we de bergen van bruin groen naar goud paars veranderen. Wat een zwaar leven! ;) De volgende stop zal het surf dorpje Jeffrey's bay zijn, daarna komt de bungee jump steeds dichterbij.. We vermaken ons opperbest en genieten van alle indrukken, verschillende locaties, andere backpackers en ervaringen. Jorn heeft inmiddels alweer een filmpje geupload wat te bekijken is via vimeo en facebook hierin kunnen jullie de foto's en filmpjes van bovengenoemde bekijken. We vinden het altijd leuk om "in touch" te blijven, bedankt voor alle mailtjes en reacties tot zover! Blijf zo doorgaan natuurlijk ;) Helaas hebben we niet altijd de tijd voor en beschikking over internet maar we doen ons best om zo snel mogelijk te antwoorden etc. Hey lieve mensen, bedankt voor de aandacht van die mega verhaal enne tot de volgende! Liefs, Jorn & Sanne Totaal afgelegde reisafstand; 9308 km (vlieg) 4156 km (weg)